During his official visit to the Netherlands, Minister of Justice of Hungary László Trócsányi was interviewed by Martin Sommer for the Dutch newspaper 'de Volkskrant' . The article was published on 7 December 2016
Hongarije laakt kritiek op vluchtelingenbeleid: 'Nu is het jaar van de realiteitszin'
Interview met de Hongaarse minister van Justitie László Trócsányi
De Hongaarse minister van Justitie László Trócsányi wil niets weten van kritiek op zijn vluchtelingenbeleid. 'Vorig jaar was het jaar van de naïviteit. Het goede hart zei dat we iedereen moesten opvangen, zonder plafond. Nu zijn we in het jaar van de realiteitszin', zegt hij in een interview met de Volkskrant.
De vier Visegrad-landen (Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije) drijven steeds verder weg van hun collega-EU-lidstaten. Nu is Polen weer in het nieuws in verband met de inperking van het demonstratierecht. Tegen de conservatieve regering in Warschau loopt een procedure omdat ze de Europese waarden met voeten zou treden. Eerder heeft ook Hongarije met zo'n procedure te maken gekregen. Allevier willen ze niets weten van de verdeling van asielzoekers over alle Europese lidstaten. De Hongaarse minister van Justitie László Trócsányi was voor een 'goodwill'-bliksembezoek in Den Haag, om uitleg te geven aan de Tweede Kamer. Wat vindt hij van de situatie in Polen? 'Dat zijn binnenlandse aangelegenheden. Daarin moet de Europese commissie geen gendarme spelen. Ook voor
Timmermans geldt: het is niet productief om zich in het openbaar uit te spreken. De commissie moet bemiddelen, op de achtergrond, compromissen vinden. Dat is veel effectiever.'
Hoe komt het dat de afstand tussen de vier Oost-Europese landen en de rest steeds verder groeit?
De nationale identiteit is onderdeel van onze soevereiniteit
'We moeten beginnen bij de geschiedenis. Deze landen zijn veertig jaar bezet geweest door de Sovjet-Unie. Ze waren afgesloten. Nu komt het migratievraagstuk op ons af. Dan moet je niet opkijken dat er verschillende visies zijn. Er zijn landen met een koloniale geschiedenis, zoals Frankrijk. Daar zijn ze gewend aan migratie en mensen uit Algerije en andere Arabische landen.' 'Maar Centraal-Europa is anders. Bij ons is de nationale identiteit, de constitutionele identiteit, veel belangrijker. Dat is onderdeel van onze soevereiniteit. Dat geldt voor allevier de Visegrad-landen. Daar komt bij dat de integratie van immigranten niet altijd is geslaagd. Ik heb vier jaar in Parijs gewoond en vier jaar in Brussel. Dus ik weet iets van het succes daarvan.'
U bedoelt dat u daar niet op zit te wachten?
'Precies. We zijn terughoudend. Vorig jaar waren er nog aanslagen in Brussel en Parijs. Dan is de reflex in onze landen; moeten we datzelfde accepteren?'
In Brussel zeggen ze: regels zijn regels, er is afgesproken dat iedereen vluchtelingen opneemt.
'Regels, regels, wie maakt de regels? Zijn die regels precies genoeg, respecteren ze ook de soevereiniteit van de landen? Migratie is een zogeheten gedeelde competentie. Dus de lidstaten gaan er ook over. Wat dus niet kan, is dat Europa besluit en dat de lidstaten hun mond moeten houden.'
Het goede hart zei dat we iedereen moesten opvangen. Nu zijn we in het jaar van de realiteitszin
Vorig jaar was in meerderheid besloten om 160 duizend vluchtelingen te verdelen; jullie wilden niet.
'Laten we naar het resultaat kijken. Er zijn er zesduizend gehuisvest. Voor de lezers van uw krant; is dat een goed resultaat? Ik noem dat een echec. Een zichtbaar echec. De Commissie oefent druk uit op de lidstaten en zegt: jullie moeten mensen opnemen. Maar de lidstaten willen niet. Dat is dus geen oplossing. Waarom niet? Vorig jaar was het jaar van de naïviteit. Het goede hart zei dat we iedereen moesten opvangen, zonder plafond. Nu zijn we in het jaar van de realiteitszin.'
Onze minister Dijsselbloem zei: die landen staan op de voorste rij als er subsidies worden verdeeld, maar als zij ook eens solidair moeten zijn, laten ze het afweten.
'Dat argument is onacceptabel. We hebben het over solidariteit. Ik houd van dat woord. Als de Hongaarse regering de buitengrens beschermt, geeft niemand geld. De Hongaarse belastingbetaler betaalt. Terwijl dat ook een Europees belang is. Ook dat is solidariteit.'
Nog een stapje verder. De Hongaarse vluchtelingen zijn in 1956 liefdevol opgevangen, en nu sluiten jullie mensen uit...
'Oh lala! Dat was een heel andere situatie. Er was een revolutie tegen de Russen. De Hongaren zijn toen niet illegaal gekomen, er was ook geen terrorisme. Het ging om de persoonlijke vrijheid; ook dat is niet vergelijkbaar. Bovendien werkten de Hongaren samen met de autoriteiten. In 1956 zijn ze naar Oostenrijk gegaan en daar in een vluchtelingenkamp gestopt. Ze hebben samengewerkt, en daarna heeft Nederland gezegd: we kunnen er zoveel hebben.' 'Nu is er helemaal niet samengewerkt. Vierhonderdduizend mensen zijn de grens van Hongarije overgetrokken. Die zeiden dat ze het recht hadden om naar Duitsland te gaan, vanwege een uitnodiging van Angela Merkel. Ze wilden dus alleen maar oversteken en niet in Hongarije blijven.'
Je kunt op verschillende manieren naar de mensenrechten kijken. En dan met name in verband met migratie
In Brussel hebben ze het steeds over individuele mensenrechten; is de kern van het meningsverschil niet dat jullie daarmee moeite hebben?
'Mensenrechten zijn altijd moeilijk. U heeft de Franse presidentskandidaat Fillon gehoord. Die zei, als het Europese hof voor de Mensenrechten niet verandert, stapt Frankrijk eruit. Cameron heeft hetzelfde gezegd. Je kunt op verschillende manieren naar de mensenrechten kijken. En dan met name in verband met migratie. Er is de neoliberale school, die zegt dat er tussen God en het individu niets is. We moeten absoluut en honderd procent het belang van het individu beschermen. Er is een andere benadering die zegt; we moeten de openbare orde beschermen. Er is het belang van de gemeenschap.'
De openbare orde ben ik in de Verklaring van de Rechten van de Mens niet tegen gekomen.
'De openbare orde is de voorwaarde voor vrijheid. Voor elke vrijheid moet je de openbare orde beschermen. Ook in Frankrijk kan de prefect een demonstratie verbieden. Denk aan de Franse cabaretier Dieudonné. Zijn show was verboden wegens antisemitisme. Vrijheid en verantwoordelijkheid gaan samen. De neoliberale benadering vergeet het woord verantwoordelijkheid. Die denkt alleen aan vrijheid.'
By Martin Sommer
